Elektryczny zespół trakcyjny EW
  Elektryczny zespół trakcyjny EW-55

Elektryczne Zespoły Trakcyjne
E91 ( EW-51 )
EW-52
EW-53
EW-54

EW-55
EN- 56

EW- 90, 91, 92
ED-70

Elektrowozy
EL.100 (EP 01 )
EL.200
EP-02 (E 110)
EP-03 (E 150)
EU-04 (E 104 ) 
EU-05/EP-05 
EU-20 (E-05)

ET-21 - Chester Home   Page


EZT do ruchu podmiejskiego EW-55, całkowicie zbudowany w kraju (Pafawag-Wrocław)
EW-55, całkowicie zbudowany w kraju

Zespoły te stanowią pierwszą serię tego rodzaju taboru całkowicie zaprojektowaną i wykonaną przez przemysł krajowy. Pierwsze dane wyjściowe dla zespołu opracowano w 1952 r. w BEK, opierając się na materiałach informacyjnych radzieckiego wyposażenia elektrycznego zespołów trakcyjnych serii SR3, wynikach doświadczeń z eksploatacji zespołów przedwojennych E-91 oraz uzgodnieniach z przemysłem krajowym przy projektowaniu zespołów EW-53, jak również na doświadczeniach ze wstępnej eksploatacji EZT serii EW-54.

Do najważniejszych uzgodnień podjętych z przemysłem w tym okresie należy zaliczyć następujące ustalenia :

Wyposażenie elektryczne WN ezt będzie umieszczone pod pudłem wagonu silnikowego z wykorzystaniem doświadczeń z wstępnej eksploatacji zespołu EN-56 i radzieckich SR-3

Silniki trakcyjne typu LKa-450, będą wymienne z silnikami GBM-185 zastosowanymi w zespołach serii EN-56 i ED-70

Przetwornice główne LKP-330, będą wymienne z przetwornicami zastosowanymi w ezt serii EW-51, EW-52 i EW-53

Przetwornice oświetleniowe PGO34x, będą wymienne z przetwornicami GW FU3, 6/3-2/Z, zastosowanymi w zespołach EN-56 i ED-70

Agregat silnik-sprężarka będzie jako całość wymienny z agregatem CM-38, zastosowanym w zespołach serii EW-51, EW-52 i EW-53

W zespołach będzie zastosowany hamulec elektropneumatyczny systemu Knorr produkcji NRD

EZT EW-55 (przemysłowe oznaczenie 3B-4B-3B) były przeznaczone dla ruchu podmiejskiego na liniach wyposażonych w wysokie perony. Zespół składa się z 3 wagonów: rozrządczy + silnikowy + rozrządczy. Obydwa wagony rozrządcze są identyczne i mogą być wzajemnie wymienne, gdyż mają to samo wyposażenie. Pod wagonem silnikowym w specjalnie ryglowanych skrzyniach umieszczone są aparaty elektryczne WN, ponadto pod wagonem silnikowym znajdują się oporniki rozruchowe, przetwornica główna, przetwornica oświetleniowa oraz sprężarka i zbiorniki główne sprężonego powietrza. Cztery zawieszone systemem tramwajowym silniki trakcyjne, każdy o mocy ciągłej 145 kW i mocy godzinowej 185 kW ( połączone na stałe po dwa w szereg ), tworzą dwie grupy, każda z przynależną grupą oporników rozruchowych. W czasie rozruchu grupy silników najpierw łączone są szeregowo, a następnie równolegle. Cały rozruch odbywa się całkowicie samoczynnie i wykonywany jest stycznikami na wale kułakowym z napędem elektropneumatycznym systemu Reszetowa, sterowanym przekaźnikiem samoczynnego rozruchu.

Dwa prototypowe zespoły EW-55 zostały wykonane w 1958 r., a do 1962 r. Pafawag dostarczył 72 zespoły tej serii. Prędkość zespołów wynosiła 100 km/h.

 

 | Pociągi Sieciowe | HistoriaSiec Trakcyjna | Podstacje Trakcyjne | Galeria | Linki |