A. Sieć PKP.
B. Tabor państwowych kolei normalnotorowych z 31.XII.1946 r.
C. Praca taboru normalnotorowego (bez tranzytu radzieckiego).
D. Przewozy i wpływy.
E. Służba Drogowa i Elektrotechniczna.
F. Stan personelu.
G. Koleje dojazdowe.
H. Wykaz pracy ekspedycyjnej D.O.K.P. Olsztyn w 1946 r.

2. Przelotność linii pierwszorzędnych i stopień ich wykorzystania.

B. TABOR PAŃSTWOWYCH KOLEI NORMALNOTOROWYCH Z 31.XII.1946 R.

1.	Przewóz osób zwiększa się stale od lutego 1946 r. i zwyżka dochodzi do grudnia prawie do 300%. Przewóz towarów z nadania jest mniejszy niż z przybycia, co jest całkiem zrozumiałe przy strasznym wprost zniszczeniu okręgu  D.O.K.P.   Olsztyn. Wpływy z   przewozu  osób wynoszą  288 345 357 zł,  z  przewozu bagażu i  ekspresu 5 021 654 zł zaś z przewozu towarów 189 399 335 zł.
2.	Ilość tonn nadania towaru oraz bagażu, przesyłek ekspresowych. Ilośc pasażerów: na 1 pracownika D.O.K.P. i na 1 pociąg. a) ilość tonn nadania towar. na 1 pracownika D.O.K.P. 21 b) ilość tonn nadania towar. na 1 pociąg towarowy 17,2 c) ilość tonn nadania bagaż. i ekspr. na 1 pracownika D.O.K.P. 2,23 d) ilość tonn nadania bagaż. i ekspr. na 1pociąg osobowy 0,68 e) ilość pasażerów na 1 pracownika D.O.K.P. 126 f) ilość pasażerów na 1 pociąg osobowy 394
3.	Przeciętna szybkość handlowa pociągów
	a) osobowych 25,1 km/godz. b) osobowych pospiesznych 38 km/godz. c) towarowych zwyczajnych 15 km/godz. d) towarowych pospiesznych  -
4.	Omówienie stanu bezpieczeństwa: prawidłowości przewozów. Ilość przesyłek brakujących, zaginionych całkowicie lub częściowo, bezdowodowych i uszkodzonych.      Bezpieczeństwo i prawidłowość przewozów w roku 1946 w tutejszym okręgu było narażone poważnie na napady rabunkowe na pociągi oraz okradanie przesyłek w biegu względnie na postojach pociągów.      W roku 1946 zgłoszono 837 wypadków całkowitego braku przesyłek, 535 wypadków częściowego braku przesyłek i 394 wypadki bezdowodowych przesyłek. D.O.K.P. wypłaciło odszkodowanie za zaginiony bagaż w 127 wypadkach na sumę 277 064 zł.
5.	Ogólne dezyderaty publiczności w sprawie ruchu osobowego (rozkładu jazdy i t.p.) oraz towarowego.      Największą bolączką i narzekaniem publiczności są nioświetlone wagony osobowe oraz znikoma ich liczba w składach kursujących pociągów osobowych. Nieoświetlone wagony przy ścisku, jaki w panuje w pociągach daje pole do popisu różnym rzezimieszkom no i powoduje wielkie niezadowolenie u pasażerów.      Połączenia na stacjach węzłowych są również nie takie, jakie by życzyli sobie podróżni, którzy niejednokrotnie muszą oczekiwać po parę godzin na stacjach, aby uzyskać połączenie dla dalszej jazdy.      Sprawy wagonów 2-giej klasy pozostawiają bardzo wiele do życzenia a specjalnie przy pociągach dalekobieżnych, gdzie używa się jako wagonów drugiej klasy wagonów trzeciej klasy i do tego może najgorszych z całego składu.      W sprawach ruchu towarowego nie wpływały zażalenia poważniejszej natury, jednak daje się zauważyć znikomą ilość drobnicy, którą nadają jako przesyłki ekspresowe, opierając się na tym, że prędzej towar dostaną na miejsce i co najważniejsze, że ten towar jedzie razem z nadawcą.

E. SŁUŻBA DROGOWA I ELEKTROTECHNICZNA.
     ( ważniejsze uszkodzenia wojenne, plan odbudowy oraz stan pracy)

I. W zakresie budownictwa kubaturowego.

     W drugiej połowie sierpnia 1945 r. D.O.K.P. w Olsztynie przejęło eksploatację kolei od władz radzieckich i od tego czasu służba drogowa przystąpiła do uporządkowania torów i budynków oraz robót przygotowawczych przekucia torów szerokotorowych na normalne, do odbudowy zniszczonych w czasie działań wojennych mostów i odbudowy torów.
     Prace powyższe były utrudnione katastrofalnym brakiem pracowników wykwalifikowanych, rzemieślników, personelu technicznego, materiałów i wyjątkowo ciężkim stanem aprowizacyjnym i mieszkaniowym.
     Stan zniszczeń budynków w chwili objęcia ich przez PKP przedstawiał się wyjątkowo źle, zniszczonych budowli było 80 - 100%.

a)	Z ogólnej ilości 268 budynków dworcowych o kubaturze 856 773 m3 zniszczonych 104 o kubaturze 323 790 m3.
b)	Z 230 magazynów towarowych i innych o kubaturze 244 220 m3 zniszczonych 98 o kubaturze 98 320 m3.
c)	Z 26 parowozowni o kubaturze 530 952 m3 zniszczonych 12 o kubaturze 198 412 m3.
d)	Z  32 warsztatów głównych mechanicznych o  kubaturze 656 261 m3  zniszczonych 19 o kubaturze 400 417 m3.
e)	Z 510 (lub 310?) nastawni, posterunków zwrotnicowych o kubaturze 60 207 m3 zniszczonych 180 o kubaturze 36 274 m3.
f)	Z 97 stacji wodnych, wież ciśnień i pompowni zniszczonych 36.
g)	Z 1215 domów administracyjnych i mieszkalnych o kubaturze 939 927 m3 zniszczonych 516 o kubaturze 443 261 m3.

     Poza tym około 100 budynków dworcowych, 69 magazynów towarowych, 10 parowozowni, 10 warsztatów głównych, 65 nastawni, 36 wież ciśnień i 430 domów mieszkalnych i administracyjnych było zniszczonych od 20 do 30%.
     Z powyższej ilości w roku 1945 wyremontowano w ramach możliwości zdobycia materiałów i sił fachowych: dworców około 4 o kubaturze 11 720 m³, parowozowni 1 o kubaturze 4 800 m³, warsztatów głównych 3 o kubaturze 96 980 m³, stacji wodnych (wież ciśnień) 14 (stałych 2 i prowizorycznych 12), domów mieszkalnych i administracyjnych około 47 o kubaturze 33 639 m³.
     Oprócz tego odbudowano dworców prowizorycznych (baraków) 10 na stacji Lewicko, Strabla, Gregorowo, Krynki, Kurjany, Bielsk Podlaski, Waliły, Bociuty, Kuźnica i Czarna Woda, domów mieszkalnych i administracyjnych około 10 o kubaturze 19 030 m³ na st. Olsztyn, Korsze i Barczewo.
     W roku 1946 wyremontowano 19 dworców o kubaturze 48 564 m³, magazynów towarowych 29 o kubaturze 25 534 m³, parowozowni 2 o kubaturze 31 883 m³, warsztatów 4 o kubaturze 109 712 m³, stacji wodnych 6 i domów mieszkalnych i administracyjnych 139 o kubaturze 83 801 m³.
     Również odbudowano: 5 dworców o kubaturze 17 176 m³ (Białystok Centr. część dworca 5 000 m³, stacje Biskupiec, Orneta, Olsztyn Zach. i Czymochy), 5 dworców zastępczych murowanych o kubaturze 3 950 m³ (stacje Olecko, Łomża, Czerwony Bór i Mrągowo). Pobudowano 8 dworców prowizorycznych (baraków) na stacjach Sokoły, Chorzele, Wnory, Łapy, Pasłęk, Olecko, Podlasek i Górowo o kubaturze 3 080 m³, magazynów prowizorycznych (baraków) o kubaturze 5 760 m³ - 6 w zamian zniszczonych stałych, odbudowano warsztatów mostowo - drogowych w Starosielcach - 3 o kubaturze 51 760 m³ (hale mostowe 42 300 m³, 6 hal mechanicznych i biuro 37 560 m³, gmach D.O.K.P. w Olsztynie, ekspedycja towarowa itp., jedna wieża ciśnień o kubaturze 1 600 m³ w Ełku, 2 (?) pompownia w Czerwonce, 2 parowozownie stałe o kubaturze 36 000m³ (na stacjach Ostróda i Ostrołęka), 1 parowozownia prowizoryczna na stacji Białystok Centr. o kubaturze 7 000 m³, 16 budynków  liniowych o kubaturze 506 m³ (linia Kętrzyn - Giżycko), 1 nastawnia na stacji Pasłęk i 1 garaż w Olsztynie.

II. W zakresie nawierzchni i stacji.

     Stan linii kolejowych po objęciu ich przez PKP od władz radzieckich z ogólnej ilości linii czynnych w/g stanu w 1939 r. - 2-torowych 589,883 km i jednotorowych 1939,104 km otrzymano linii czynnych dwutorowych - nic, jednotorowych - 764,261 km, z których 649,901 km było poszerzonych na szerokie tory (cyfrowe dane dotyczące zniszczenia toru, rozjazdów i podkładów podano w załączonej tabeli).

III. W zakresie podtorza i mostów.

     Po objęciu linii kolejowych przez PKP na ogólną ilość mostów 898 sztuk o łącznej długości 8 761 mb było zniszczonych 168 o długości 1786 mb, prowizorycznych 434 o długości 4 133 mb i stałych 296 o długości 2 842 mb (wszystkie prowizoryczne mosty o długości 4 133 mb zostały odbudowane pod kierownictwem oddziałów wojskowych przez ludność miejscową z materiałów branych na miejscu z najbliższych lasów).
     W roku 1945 odbudowano 2 stałe mosty o długości 45,??? mb oraz zabezpieczono wszystkie mosty prowizoryczne przed przejściem kry i wysokich wód.
     W roku 1946 odbudowano mostów stałych 5 sztuk o długości 119 mb, mostów prowizorycznych 11 sztuk o długości 243 mb i przepustów o długości 15 mb.
     W roku 1945 usunięto z koryt rzek - konstrukcji mostowych 840 ton a w roku 1946 - 1 100 ton.

     W roku 1946 Służba Elektrotechniczna wykonała następujące prace zabezpieczenia ruchu pociągów, teletechnicznych i silnoprądowych.

I. Zabezpieczenie ruchu pociągów.
 

II. Teletechnika
 

III. Silne prądy.
 

F. STAN PERSONELU.
 

G. KOLEJE DOJAZDOWE.

Długość i kierunek linii wąskotorowych (z podziałem na państwowe, samorządowe i prywatne) pod zarządem przymusowym M.K., normalnotorowych Kolei Samorządowych, prywatnych.

Kierunek i długość linii:

Stan taboru tej kolei:

Przybliżone rozmiary przewozów tej kolei, przeładunki na PKP i odwrotnie

Kierunek i długość linii:

Stan taboru:

Przybliżone rozmiary przewozów kolei, przeładunek na PKP i odwrotnie