Dwuczłonowa lokomotywa elektryczna typu 203E serii ET-41
Opracowano na podstawie skryptu W. Gąsowskiego, J. Sobasia i K. Pohla "Układy mechaniczne elektrycznych pojazdów trakcyjnych".
   Wzrost przewozów kolejowych o ciężkich składach spowodował konieczność budowy silnej lokmotywy elektrycznej. W roku 1976 OBRPS--Poznań opracował dokumentację techniczną dwuczłonowej lokomotywy elektrycznej typu 203E serii ET-41. Projekt lokomotywy dwuczłonowej opracowano jako zestaw dwóch lokomtyw typu 4E serii EU-07. W lokomotywach tych przekonstruowano po jednej kabinie maszynisty na przedział maszynowy. Umożliwiło to swobodne rozlokowanie maszyn i urządzeń, co zapewnia w czasie eksploatacji przwidłową obsługę. Dodano też potrzebną ilość balastu. Łączność między członami zapewnia mostek przejściowy typu wagonowego.
    Lokomotywa ET-41 może prowadzić pociągi towarowe o masie do 4000 t na torze prostym z prędkością do 92 km/h i na wzniesieniu do 6 promilli z prędkością 42 km/h. Szybkie pociągi kontenerowe o masie do 1500 t lokomotywa może prowadzić z prędkością do 120 km/h na torze prostym i do 85 km/h na torze o nachyleniu 6 promilli.
 
Moc znamionowa 4160 kW
Siła pociągowa przy mocy ciągłej 288 kN
Prędkość przy mocy ciągłej 50 km/h
Prędkość maksymalna 125 km/h
Siła pociągowa przy rozruchu (ograniczona ze względu na wytrzymałość sprzęgu śrubowego do 300 kN) 560 kN
Napięcie obwodu sterowania 110 V
Nacisk zestawu na szynę 204 kN
Masa lokomotywy 167 t
Długoć lokomotywy ze zderzakami 31850 mm